πυρένδροσος

-ον, Μ

αυτός που δροσίζεται από φωτιά σταλμένη από τον ουρανό («τὴν πυρένδροσον βάτον», Λεόντ. Νεαπ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < πῦρ + ἔνδροσος «ο γεμάτος δροσιά»].